Мала е веројатноста некој да се роди со нарцизам. Станува збор за однесување кое може да се развие во зависност од околината, како меѓу возрасните така и меѓу децата.

Нарцисоидноста се карактеризира со чувство на супериорност, недостиг на емпатија, злоупотребување, студен или вообразен став, нетолеранција, тешкотии во создавањето долгорочни пријателства и навика да се обвинуваат другите за сопствените грешки.

Невронаучниците и експертите веруваат дека родителите имаат значајна улога во воспитувањето на нарцисоидни деца. Неколку родителски грешки често се поврзуваат со такви особини кај децата.

Не ги препознавате сопствените негативни однесувања

Како родител, имате право да го поправите негативното однесување на вашето дете, но како возрасен, треба да бидете свесни за сопствените грешки и да ги признаете. Вашите деца учат гледајќи ве вас и угледувајќи се на вас, што значи дека ако се прикажете во негативно светло, тие веројатно ќе тргнат по вашите стапки.

Ги поништувате емоциите на вашето дете

Вашиот однос со вашето дете исто така влијае врз тоа каква личност ќе стане. Ако постојано ги негирате или ги поништувате емоциите на вашето дете, ако постојано му кажувате дека тоа што го чувствува е погрешно, веројатно ќе му биде тешко да го контролира своето однесување. Комуницирајте со вашето дете и кажете му дека разбирате кога е вознемирено. Подајте му рака и помогнете му да најде решение. Така ќе ја сфати емпатијата.

Не го контролирате нарцисоидниот став кај детето

Испадите во јавноста, неприфаќањето на сопствените грешки и обвинувањето на другите се некои од знаците на нарцисоидно дете. Како родител, треба да реагирате доколку забележите дека вашето дете се однесува несоодветно. Решете го со поставување прашања, како „Што се случува?“, „Како се чувствуваш?“ или „Може ли да ти помогнам?“ – Ова се прашања поради кои децата се чувствуваат слушнати.

Што да правите?

Постојат многу начини за справување со нарцизмот кај детето. Некои од стратегиите вклучуваат:

  • Да го сакате вашето дете безусловно и да не поставувате нереални очекувања;
  • Да му помогнете на детето да развие емоционална интелигенција и да разбере како неговото однесување влијае врз другите;
  • Да моделирате добро однесување;
  • Да ја зајакните способноста за слушање кај детето;
  • Да поставите граници;
  • Да го пофалите детето кога ќе му помогне некому.

Извор



912

X