Некои ја нарекуваат оваа појава мајчин мозок, или мозокот на мама. Се работи за специфична ситуација која се случува веднаш по раѓањето на бебето и доведува до одреден вид слабост во центарот на мислите кај жената. До неодамна одредени хормонски комбинации од новата мајка, комбинирани со односот со бебето, кое очигледно станува првиот објект на мајчинската љубов – беа клучните фактори што ја одредуваа сликата. Но, сега има нова теорија.

Целата вина на исцрпеноста

Истражување чија цел е да го проучи мајчиниот мозок со различни основни механизми, а навлегува подлабоко од хормонската динамика на женскиот организам по раѓањето на детето, нè насочува да се осврнеме на ситуацијата која всушност е креирана во женското тело.

Според студија што се појавува во „Моментална психологија“ и е предводена од специјалисти антрополози, всушност, без разлика на ендокринолошката динамика која се создава со раѓањето на детето, зголемената слабост е поврзана со стресот од процесот на раѓање, што значи дека е привремена состојба, а тоа е изворот на проблемите што водат до тоа умот на мајката да има одредена конфузија.

Анкетата била спроведена преку тестови на 60 жени, пријавени барем една година по раѓањето на нивното дете. Резултатите од овие тестови тогаш биле споредени со оние земени од 70 жени што никогаш не искусиле породување. Едноставните тестови биле спроведени со цел да се процени времето на реакција на мрежата за алармирање, што во практика го активира мозокот против потенцијални стимули што пристигнуваат. Кога се споредиле резултатите на двете групи жени, се согледало дека има умор поврзан со периодот на бременоста, породувањето и последователната потреба за грижа за детето, со што се јавуваат тешкотии при реагирањето и одговорот на мозокот кај жената. Накратко, нема специфични хормонски или други ситуации кои може да ги објаснат малите недостатоци во резонирањето на новата мајка, кај која има големата измореност, а таа во тие моменти треба да го организира доаѓањето на новиот член во семејството, па се случуваат одредени дефицити во мозокот.

Не е виновна негрижата

Студијата, која претставува јасен доказ за поддршка на идејата дека нема „мајчин мозок“ барем во биолошко-ендокринолошка смисла, е многу значајна бидејќи ги зема предвид ефектите што не се краткорочни. Со ова малку подобро се разбира целата ситуација. Ако е вистина дека породувањето предизвикува серија ситуации што влијаат врз неврлошкиот систем и хормонската оска во многу краток период – по некое време овие динамики ќе бидат помалку значајни: за жените, борбата со уморот по раѓањето дете и враќањето во живот со ниски нивоа на стрес изгледа дека е основна.

Автор: Џанлука Зомпи

Извор



912

X