„Можеби треба да ги научиме насилниците како да препознаат кога ја преминуваат границата“
Секогаш кога станува збор за врсничка или која било друга форма на насилство, се фокусираме на жртвата. Насилството меѓу врсниците особено функционира на тој начин. Се обидуваме да ги заштитиме децата од насилници, се обидуваме да ги научиме децата како да им се спротивстават на насилниците, ги учиме како да избегнуваат конфликти по секоја цена, па дури и на крајот ги учиме на одбранбени вештини.
А што е со насилниците?
Всушност, ретко им се обраќаме ним. Или барем така мисли една мајка која објавила видео на оваа тема. Но, коментарите на ова вирално видео сугерираат дека ова е добра насока за мајката Рејчел (@rachel.the.editor). Имено, го доведува во прашање класичниот став во кој секогаш се зборува против сторителот, а се штити само жртвата. Тоа значи дека се доведува во прашање фактот дека повеќето лекции против малтретирањето се фокусираат на помагање на децата да го препознаат и да се заштитат од анонимниот „злобен насилник“.
Но, ретко им помагаме на децата да видат кога самите тие се однесуваат малку насилно – честопати без и да го сфатат тоа.
-Многу деца не се по природа зли. Тие едноставно не разбираат… немаат емоционална зрелост за да знаат каков ефект имаат врз другите деца – вели Рејчел во видеото.
Тоа е сосема нов начин на гледање на работите, а експертите се согласуваат со ова. Модерното време нè учи дека приказната ретко е едноставна. Исто така, експертите истакнуваат дека многу деца кои се вклучуваат во насилно однесување воопшто не се сметаат себеси за „насилници“. Понекогаш може да мислат дека се смешни, дека се задеваат како и сите други, или дури дека се само искрени. Намерата можеби не е сурова, но влијанието сепак може да биде штетно.
Во коментарите биле вклучени и оние што биле токму такви во детството – насилници кои не се сметале себеси за насилници, но и други.
-Децата нема да се вратат дома од училиште со зборовите „мамо, јас малтретирам некого“. Ќе речат „има едно чудно дете во училиште“ – рекла една мајка.
-Како училишен работник, морав да им кажувам на децата „она што го правите е малтретирање“ или „во моментов се однесувате како насилник“ и никогаш не им паднало на ум дека би можеле да бидат насилници – го изразила своето мислење една наставничка.
-Да, бидејќи обично „насилникот“ во сите приказни е толку злобен што насилниците од реалниот живот веројатно велат „очигледно не сум јас, само се забавувам и си играм“ и немаат поим – рекла друга мајка.
Автор: Наташа Крстичевиќ
