Дали некогаш чувствувате дека ја губите контролата кога вашите деца ќе станат премногу бучни и немирни? Или почнуваат да ве вадат од такт мали ситници низ дома?

Да се одржи ладнокрвноста во овие моменти може да биде тешко – но не е невозможно. Ели Харвуд, терапевт, споделува неверојатен совет за да ви помогне да останете смирени и прибрани кога вашите деца се надвор од контрола.

За да остане што е можно помирна кога нејзините деца не се, Харвуд вели:

-Редовно се потсетувам себеси дека родителството е развојна фаза, дека јас се развивам и воспитувам исто како што се развиваат и воспитуваат моите деца.

Кога вашите деца стануваат нерегулирани, од клучно значење е да ги испитате вашите реакции.

-Нивото на зрелост што го покажувам како одговор на реакциите, емоциите и однесувањата на моите деца е знак за мене на што треба да поработам и во што треба да созреам дополнително. Вашите деца не се единствените што растат во нивните развојни фази. Како родители, полека почнуваме да се менуваме и созреваме додека стекнуваме повеќе искуство. Меѓутоа, ако ги игнорираме нашите негативни емоционални реакции, го ограничуваме нашиот потенцијал да напредуваме како родители – вели Харвуд.

Како што растете, можеби ќе почнете да сфаќате како вашите емоционални реакции произлегуваат од траумата од минатото во детството. Според Институтот за напредна психијатрија, САД, „повеќе од две третини од децата пријавуваат барем еден трауматски настан до 16-годишна возраст“.

Освен злоупотреба или малтретирање, други знаци на детска траума се:

-Сведочење на семејно насилство
-Природни непогоди
-Губење на саканата личност
-Занемарување
-Насилство во заедницата или училиштето
-Тешка болест или несреќа.

Траумата од детството предизвикува да развиеме ментални нарушувања како што се депресија, анксиозност или дури и посттрауматско стресно нарушување. Овие нарушувања заедно со другите симптоми можат сериозно и долгорочно да влијаат врз децата.

И додека не можеме секогаш да ги контролираме постапките на нашите деца, можеме да преземеме одговорност за нашите емоционални реакции. Преку ова, можеме да создадеме средина која позитивно влијае врз нас и нашите деца. Но, како да го направиме ова?

Прифатете ги вашите емоции

Според Психолошкиот центар „Ричмонд Хил“, првиот чекор за управување со вашите емоции е да ги прифатите без осудување.

-Неизбежно, неосудувањето на вашето дете мора да започне со тоа што нема да се осудувате себеси – велат оттаму.

Запрашајте се: „Зошто се чувствувам вака и што во врска со однесувањето на моето дете ја поттикнува мојата реакција“. Дали е тоа затоа што не ве слуша? Што во врска со тоа најмногу ви пречи?

Преку ова ќе ги откриете вашите минати трауми и несигурности. Но, со признавање на тие несигурности можете да продолжите напред на логичен и емпатичен начин.

Разберете го однесувањето на вашето дете

Следно, важно е да го разберете однесувањето на вашето дете. Ако се ставите во негова кожа, тоа може да ви помогне да ги видите работите од негова перспектива. Децата немаат контрола врз нивните емоционални реакции. А она што ние го сметаме за мала работа, всушност, е голема работа во нивните очи.

Затоа, немојте да ги затворате и да ги поништите нивните чувства. Наместо тоа, валидизирајте ги и обидете се да разберете какви емоции се обидуваат да изразат.

Запрашајте се: „Која е нивната незадоволена потреба и како можам да помогнам во регулирањето на нивните емоционални одговори?“

Кога можеме да ги разбереме потребите на нашите деца, можеме подобро да ги контролираме и нашите емоционални одговори.

Поставете реални очекувања

Исто така, поставете реални очекувања за себе, велат од Психолошкиот центар „Ричмонд Хил“. Бидете љубезни кон себе кога правите грешки и сфатете дека е нормално да се збуните и да погрешите како родител.

Најдете подобри начини за справување со ситуациите во иднина и правете паузи кога ќе се чувствувате преоптоварени. Вклучете техники за внимателност во вашиот распоред и побарајте помош доколку ви е потребна.

Како што пишуваат од Психолошкиот центар:

-Со усогласување на вашите очекувања со реалноста на родителството, ќе бидете помалку склони кон разочарување и непотребна фрустрација.

Со стекнување подлабоко разбирање на вашите емоционални реакции, можете да научите да управувате со вашето однесување поефикасно, што пак може да му помогне на вашето дете во периодите на негова дисрегулација.

Автор: Марилиса Рејес

Извор