Речиси на секој родител некогаш му бил даден добронамерен, но на крајот некорисен совет „да го цени секој момент со своите деца бидејќи тие растат многу брзо“. Да, годините брзо минуваат, но ако постојано им се кажува на родителите да го ценат секој момент, тоа може да ги поништи секојдневните предизвици на родителството. Дополнително, може да создаде нереални стандарди кои можат да додадат притисок и да го отежнат ценењето на времето со вашите деца. Какво е психолошкото влијание од овој „притисок за ценење“?
Блоговите за родители, платформите за социјални медиуми и добронамерните членови на семејството често ја нагласуваат важноста да се ужива во секој момент од родителството. Проблемот е што овој совет доаѓа од перспектива на оние што ги гледаат работите во ретроспектива, низ објективот на носталгијата. Овој совет генерално не им служи на родителите кои се во „жижата“ на родителството. Наместо тоа, или се трга настрана за да се обработи подоцна кога животот ќе е помалку хаотичен и стресен, или додава дополнителни чувства на вина на врвот од фрустрацијата, тагата и другите негативни емоции кои се природни делови на родителството.
Со други зборови, кога родителите почнуваат да размислуваат во смисла: „Треба да уживам во овој момент“, тоа го отежнува вистинското уживање во моментот – ова е класичен тип на когнитивно нарушување, што често е во фокусот на когнитивната бихевиорална терапија. Добрата вест е дека постојат ефективни техники за родителите да се спротивстават на овие размислувања.
Совети за намалување на притисокот
Совет 1: Идентификувајте ги когнитивните нарушувања и израмнете ги за да го намалите притисокот. Односно, наместо да размислувате „Треба да уживам во овој момент“, обидете се да си кажете нешто од типот „Во ред е да се чувствувам вознемирено: моето дете прави некоја беља!“, или „Се чувствувам преоптоварено, но ова не го минимизира фактот дека и јас многу се забавувам играјќи си со моето дете – и двете чувства се дел од тоа да се биде родител“. Овие начини на размислување можат да помогнат да се намали дел од притисокот и да се постават пореални и сочувствителни очекувања кон себе.
Искуствата во родителството може да се променат за само еден момент – во еден миг можеби ќе се занесете играјќи си со вашите деца, а во следниот момент вашите деца може да врескаат едни на други. Сепак, негативните моменти не мора да ги минимизираат позитивните, а позитивните моменти не значат дека треба да го потценувате секој негативен момент. Идентификувањето, етикетирањето и израмнувањето на подемите и падовите може да бидат првиот чекор за отфрлање на некои од овие нереални очекувања, што ќе доведе до повеќе нијансирани и на крајот – наградни искуства, на секојдневна основа.
Совет 2: Дозволете си емоционални одговори. Ова е уште еден класичен потсетник за родителството, кој функционира и за родителите и за децата: сите емоции се валидни. Значи, иако сакате вашето дете да знае дека не е во ред да фрла играчка на својот брат или сестра, важно е да му пренесете дека е во ред да се чувствува луто. Истиот потсетник може да биде корисен и за самите родители, дека иако можеби не сакате да се чувствувате лути поради однесувањето на вашите деца, сосема е нормално, валидно и прифатливо да го почувствувате тој гнев (или каква било емоција што ја чувствувате). Нереално е да се претпостави дека ќе чувствувате позитивни емоции кон вашите деца, во секое време. Наместо тоа, со пуштање на емоциите и прифаќањето на начините како се чувствувате, можете подобро да направите простор за следната емоција што ќе се појави, наместо да заглавите во една одредена емоција.
Совет 3: Активирајте „љубопитност за ценење“. Последниот совет се враќа на самата идеја за благодарноста. Дали е можно нешто да се цени без да се чувствува притисок? Одговорот е „да“, но со тоа што ќе си поставите прашање, наместо да си кажувате дека треба нешто да цените. Пробајте го ова: следниот пат кога ќе се дружите со вашето дете, запрашајте се „Дали ова е момент што го ценам?“ Ако е така, тогаш, тоа е одлично! И ако не е – и тоа е во ред. Можете исто така да реализирате и ментално патување низ времето и да замислите дека всушност гледате наназад во овој момент, 10 или 20 години од сега. Како би можеле да гледате на овој момент низ таа леќа?
Користејќи ги овие вежби, може да забележите дека цените некои работи, како и дека посакувате други работи да бидат поинакви – и сето тоа во исто време. Важно е да размислувате на овој начин за да ја зголемите вашата свест за нијансите на благодарност и како тоа може да се менува од момент во момент, како и да постои среде фрустрација. Овој процес помага да се забави искуството на времето, за поцелосно прифаќање на подемите и падовите.
Употребата на стратегии како реформирање на некорисните мисли и користењето на свесноста и љубопитноста за ослободување на емоционалните одговори, може да им помогне на родителите да ја намалат вината и контраинтуитивно да ги зголемат моментите на природно ценење. Поентата е да си дадете дозвола да доживеете широк спектар на емоции што ги носи родителството, без товарот на постојано уживање или ценење на моментите. Овој пристап отвора пат за вистински моменти на поврзување и благодарност. Прифаќањето на реалноста на родителството, вклучувајќи ги и неговите тешки периоди, со љубезност и разбирање, ја поставува основата за поисполнето родителство, кое е под помал притисок – и за родителите и за децата.
Автор: Метју Скулт
912