Се наоѓате на остров или на мало место на брег… Или сте во град и одите да пливате некаде во базен, река или езеро. И болката во увото започнува, на почетокот блага, но во текот на денот или ноќта станува посилна. Кај некои деца инфекциите на увото се јавуваат секоја година, па летните одмори стануваат задолжителни. А потоа капењето, мокрењето на главата е забрането недела-две, а сезоната минува… Зошто? Ова е прашање што често го слушам во практика.

Што се случува и зошто?

Оптималната pH-вредност на кожата е од 4,7 до 5,75. Неутралната вредност е 7 (таква вредност има, на пример, чистата вода). Пониските вредности укажуваат на киселост, а повисоките вредности укажуваат на алкалност, така што здравата кожа е малку кисела. Киселоста на кожата се менува во текот на животот и може да биде под влијание на многубројни надворешни и внатрешни фактори. Овде сме заинтересирани за надворешните фактори, како што е честото капење во море, базен или застоена вода.

PH-вредноста на морето е помеѓу 7,5 и 8,25, така што морето е малку алкално. Во базенот се смета дека правилната pH-вредност на водата е од 7,0 до 7,6. Тогаш најуспешно дејствуваат средствата за дезинфекција, најчесто хлорот. Под влијание на многу фактори, на пример, нечистотија од кожата на капачите, заштитни средства кои се нанесуваат на кожата, нечистотија од околината, тврдоста на водата, pH-вредноста на водата постепено се зголемува и водата станува сѐ поалкална. Како резултат на тоа, ефективноста на дезинфекцијата на водата во базените се намалува, а бројот на микроорганизми се зголемува.

Предупредувачки симптоми

Сите знаеме дека постојат различни типови кожа (нормална, сува, мрсна, мешана), па така е и со кожата на ушниот канал. Сувата кожа на ушниот канал се карактеризира со често чешање, а оние што се чешаат, се гребат. Квалитетот на ушната смола (церумен) зависи и од типот на кожата. Ако смолата е сува, па се спречува природниот процес на самочистење, смолата се акумулира и постепено го затнува ушниот канал или водата останува во ушниот канал по капењето. А потоа има разни обиди за самопомош…

И чешањето и чувството на блокирање на увото и механичките (често многу имагинативни) манипулации во ушниот канал поврзани со нарушувањата доведуваат до мали повреди на кожата кои им овозможуваат на микроорганизмите да навлезат во неа, а со тоа доаѓа и до почеток на воспаление, особено ако кожата не е со кисела pH-вредност. Поради многубројните нервни завршетоци во ушниот канал, болката може да биде исклучително силна, посилна отколку кај воспаление на средното уво, а џвакањето и допирањето ја засилуваат. Воспалението може да биде ограничено, што резултира со фурункула или ширење на целата кожа на ушниот канал. Понекогаш има исцедок, а ако кожата е многу отечена или ушниот канал е инаку тесен или блокиран со смола, се јавува и глувост.

Што друго може да биде причина?

Инфекциите на средното уво предизвикуваат и болка во увото, но по правило лесно се разликуваат од воспаление на надворешното уво. Тие се ретки (иако можни) во лето, секогаш им претходи настинка или секрет во назофаринксот, започнуваат со чувство на затнато уво, никогаш нема чешање во увото, нема болка на допир и при џвакање.

Промените во зглобната област помеѓу долната вилица и черепот, исто така, може да предизвикаат болка во увото поради иритација на нервот што се разгранува во ушниот канал. Болките често се шират на пределот околу увото, кон пределот на слепоочницата, окото и лицето, кратки се и прободувачки, се интензивираат при џвакање или по изложување на студен ветер. А воспалението на пулпата на катниците, особено на умниците, ја иритира гранката на нервот што има свои гранки во ушниот канал, предизвикувајќи болка во увото.

Иако, постојат и други причини за болка во увото, луѓето кои се склони кон воспаление на ушниот канал и за кои е наменет овој преглед лесно ќе направат разлика помеѓу нив.

Како да се спречи воспалението и што да се прави?

Луѓето што имаат сува кожа на ушниот канал и/или склоност да создаваат сува ушна маст што не излегува сама по себе, се посклони кон воспаление на ушниот канал. Овие луѓе треба да избегнуваат производи кои ја одмастуваат кожата, како што се сапун и шампон. Во случај на делумно или целосно блокирање на ушниот канал со сува смола, се препорачува да се омекне смолата со производи што содржат маслиново масло, парафин и некои други масла или глицерин, а дури потоа да се исплакне ушниот канал или да се отстрани смолата со негативен притисок. Во секој случај, луѓето кои се склони кон воспаление на ушниот канал треба да одат на одмор со „чисти“ уши.

На крајот од денот, по капењето во море или во вода, добро е да се измие морската сол и добро да се исушат ушните канали. Задржувањето на водата доведува до оштетување на заштитната фолија на површината на кожата и чешање, како и до намалување на киселоста на кожата, што ја зголемува можноста за репродукција на патолошки микроорганизми.

Во случај на чешање, забрането е внесување на какви било предмети во ушниот канал (списокот може да биде многу долг), бидејќи често се случуваат мали повреди на површината на кожата, а со тоа и на влезот на патолошки микроорганизми. Исушете го ушниот канал и закиселете го, а чешањето ќе исчезне. Ако кожата на вашиот ушен канал е многу сува, маслиновото масло ќе ви помогне.

Третман

Во случај на болка, исклучително е важно да се започне со лекување што е можно порано. Во 95% од случаите доволна е само терапија со капки, а не орални антибиотици. Како по правило, се користат капки кои содржат комбинација од еден или повеќе антибиотици и кортикостероиди. Важно е капките да се стават во чист ушен канал, затоа повторно ја нагласувам важноста на прегледот пред одмор. Во случај на појава на секрети во ушниот канал, потребно е да се исплакне со кисел раствор. Лекот обично се капнува три пати на ден по пет капки, а многу е важно терапијата да се продолжи најмалку три дена откако ќе престанат болките. За време на третманот потребно е да се избегнува капење, односно мокрење на главата и увото, а по заздравувањето да се спроведат сите опишани мерки за да се избегне повторување на воспалението.

Автор: Пимариус д-р Борут Марн/ оториноларинголог

Извор