Ова е победа за сите вработени родители. Една нова студија која се фокусира на однесувањето на детето покажала дека не постои директна врска помеѓу долгите часови во дневен престој и агресивното или асоцијалното однесување.
Студијата, која е објавена во списанието „Детски развој“, собрала податоци за повеќе од 10.000 деца од предучилишна возраст во пет земји во Северна Америка и во Европа. Според студијата, нема докази дека нивото на образование на мајката или приходот на домаќинството имал некакво влијание врз тоа колку време детето поминало во центрите за згрижување деца. Но, што е најважно, она што доказите го покажуваат е дека овие центри за згрижување деца можат да бидат корисни за однесувањето на децата. Врз основа на извештаите на родителите и наставниците, меѓународните истражувачи откриле дека нема однесувања како што се малтретирање, тепачки, удирање, гризење или влечење за коса.
Каталина Реј-Гуера, докторанд на Бостонскиот колеџ во Масачусетс и водач на групата, напишала: „Ова е смирувачко со оглед на тоа што трендовите во користењето на грижата за децата и учеството на родителите во работната сила веројатно ќе останат стабилни“.
„Со оглед на постојните докази за долгорочните придобивки за постигнување во раното детство и образованието за децата, мислам дека нашите наоди зборуваат и за директните позитивни ефекти што може да ги има посетувањето детски центри врз децата и за индиректните позитивни ефекти преку способноста на нивните родители да учествуваат во работната сила без страв од какви било штетни ефекти врз нивното дете“, додала Реј-Гуера.
Идејата дека децата што поминуваат време во дневен престој имаат проблеми во однесувањето е тема на дебата многу долго време. Не само меѓу истражувачите, туку и меѓу родителите. Мајките се справуваат со секакви процени за нивниот родителски стил, но често може да има прашања, осуди или погледи кои доаѓаат кога некој ќе дознае дека вашето дете оди во дневен престој.
Реј-Гуера истакнува: „Несогласувањата беа тешки да се решат бидејќи огромното мнозинство направени студии се чисто „корелациски, оставајќи отворени многу алтернативни објаснувања за тоа зошто децата кои поминуваат повеќе време во дневен престој може да бидат изложени на ризик“.
Таа продолжува: „Нашата цел беше да го подобриме истражувањето, обезбедувајќи ригорозни тестови за тоа дали зголемувањето на времето на детето поминато во дневен престој доведува до зголемување на проблематичното однесување, па користевме податоци од седум студии од пет земји“.
Различните хипотези за тоа како или зошто децата покажуваат одредени однесувања се движат од прекинување на приврзаноста мајка-дете до едноставно прифаќање на однесувањето на другите деца во училницата. Но, како што истакнува Реј-Гуера, повеќето од овие теории не се покажале како вистинити. Сепак, едно нешто што доказите го посочуваат е дека односот наставник-дете игра важна улога. Што значи тоа?
Па, преполните центри за згрижување деца го зголемуваат ризикот од лошо однесување. За појасно, идеалните соодноси се 1:4 за доенчиња, 1:7 за мали деца и 1:8 за деца од предучилишна возраст.
Керол Вајцман, д-р, педијатар во Одделот за развојна медицина во Бостонската детска болница и вонреден професор на Медицинскиот факултет при „Харвард“, кој не бил вклучен во студијата, коментира дека на крајот, најважниот фактор е тоа што потребите на детето се задоволуваат без оглед на околностите. Вајцман вели дека е поголема веројатноста да видите неприспособливи и нагласени однесувања како што се агресија, глумење и дисрегулација на расположението кај оние деца чии потреби не се задоволуваат.

„Квалитетната детска грижа ги поддржува децата за да можат да научат да ги идентификуваат и опишуваат емоциите и да преговараат за сè покомплексни социјални ситуации“, вели таа. И бидејќи децата од предучилишна возраст можат да споделуваат и да се менуваат, искуството да се биде во дневен престој со други деца може да им помогне да развијат пријателства и да имаат поголемо разбирање.
Таа додава: „Кога жените сочинуваат приближно 50% од работната сила во САД, нашите прашања треба да бидат за тоа како да се обезбеди квалитетна и достапна грижа за сите деца и како да се воспостават и спроведат политики за родителско отсуство погодни за децата“. Вајцман забележува дека САД се најниско рангирани во споредба со другите четири земји во студијата во однос на платеното родителско и породилно отсуство.
Таа вели: „Всушност, ние сме последни во споредба со 40 други развиени нации“.
Автор: Дива Анвари