Децата имаат многу што да кажат и прашаат, а нивниот тајминг не е секогаш идеален. Се чини дека го чекаат моментот кога родителите се најмалку достапни за да слушнат многу долга приказна или да одговорат на многу тешко прашање. И кога родителите ќе престанат со она што го прават за да слушаат – она што го слушаат е незрело, импулсивно и повторувачко. Децата знаат да претеруваат, да измислуваат и од мува да направат слон.
Децата мислат дека се мудри и остроумни, зрели и брилијантни и ги испитуваат прашањата затоа што сакаат одговори и го сакаат нашето внимание, особено ако почувствуваат дека сме зафатени и расеани. Кога би ги прашале децата, би сакале да ги слушаме и да разговараме со нив по цел ден. Главно, децата живеат „во моментот“ и веруваат дека нивните грижи и проблеми се најважната работа на светот.
Д-р Харли Ротбарт, педијатар, родителски консултант и автор на многу книги за родителство, издвои три работи што треба да ги имате на ум кога станува збор за слушање на децата:
Дури и бебињата знаат кога не им обрнувате внимание
Експертите нагласуваат дека и едномесечните и двомесечните бебиња комуницираат со родителите – со плачење за да изразат глад, непријатност, поспаност, но и со насмевка, мавтање, клоцање, гугање и мрморење. Сите родители инстинктивно ја препознаваат оваа комуникација и му придаваат значење на однесувањето на бебето. Сепак, истражувањата покажаа дека дури и новородените бебиња го чувствуваат нашиот „слух“ и ги набљудуваат нашите очи и изрази на лицето. Секој родител знае колку лесно може да му биде одвлечено вниманието од валканите садови, перењето и обврските. Но, уште на рана возраст, бебињата бараат еден вид потврда од нивните родители. Разговарајте со бебето кога гуга, кога мавта со рацете и кога се смее, покажете му дека го слушате. Бебињата сакаат да ги имитираат своите родители.
Ветување дека ќе ја слушнете целата приказна подоцна
Децата обично го бараат нашето внимание во најнезгодните моменти, на пример, наутро, на училишниот паркинг, кога треба да излезат од автомобилот. Забораваат дека требаше да ни кажат за денешниот тест во училиште или за нешто значајно што се случило претходниот ден на игралиштето. Тешко е да се слуша кога ѕвони училишното ѕвонче, кога доцниме на работа или кога сме исцрпени по напорниот ден. Но, токму ова е моментот кога треба да се потрудиме максимално да го слушаме детскиот монолог. Иако изгледа како да е апсолутно невозможно да ја слушате приказната на детето сега, ветете му дека подоцна ќе имате време да го ислушате. Цврсто ветете дека ќе ја слушнете целата приказна подоцна, од почеток до крај.
Освежете ја меморијата на вашите деца
Кога подоцна ќе седнете со вашето дете, можеби целосно заборавило на утринската криза, но потсетете го! Прашајте го како поминало, како го решило проблемот, дали сега е во ред. Важно е да им покажеме на децата дека сме се сетиле колку се вознемирени и дека им ветивме дека ќе ги слушаме подоцна. И исто како и кај бебињата, покажете им го изразот на лицето на децата, вашето трпение и внимание и заедно ќе ги решите сите проблеми. Поради ова, откако ќе пораснат, децата ќе ве вклучат во нивните животи и нивните поголеми кризи.
912