Д-р Гордон Њуфелд е светски експерт во областа на раниот развој на децата, коавтор на бестселерот „Бидете поддршка за вашите деца“ и ментор на познатиот д-р Габор Мате.

Повеќе од 40 години д-р Гордон Њуфелд работи како клинички психолог со деца, млади и со лицата одговорни за нив. Последните две децении тој ги посветил на создавање курсеви за родители и наставници, како дел од неговиот онлајн образовен институт „Њуфелд“, со цел да му пристапи на концептот на приврзаност и да објасни како тоа влијае врз градењето на односите.

Приврзаноста како срцето на врската

Приврзаноста е главната компонента што го регулира односот помеѓу родителот и детето, како и секој друг однос. Тоа им овозможува на родителите да ги издржат сите предизвици, како што се менување пелени и будење навечер. Оваа емотивна врска започнува во утробата и трае додека детето не се развие доволно за да стане независно. Затоа д-р Њуфелд нагласува дека вистинската моќ на родителството доаѓа од приврзаноста, а не од техниките.

Во психолошка смисла, таа е срцето на врската. Тоа е желбата да се зачуваат блискоста и поврзаноста во физичка, емоционална и психолошка смисла. Семејството без приврзаност не може да биде семејство. Во свет кој постојано се менува, најважно за децата е да имаат сигурна поддршка, односно родители кои ги поддржуваат и сакаат, бидејќи детето е најбезбедно таму каде што го прифаќаат токму такво какво што е.

-Децата никогаш не смеат да работат за да ја добијат нашата љубов – заклучува д-р Њуфелд.

Речиси секој родител ќе ви каже дека го сака своето дете, но многумина не знаат како да ја покажат или да ја канализираат својата љубов на вистински начин, па наоѓаат засолниште надвор од семејството – кај врсниците или другите авторитети. Најголемо влијание врз неговиот живот ќе има оној за кого детето е најприврзано, а пожелно е тоа да бидат родителите, односно старателите на детето.
Тешкотиите во воспитувањето често доведуваат до барање на тоа „што не е во ред со детето“. Ако детето покаже неприфатливо однесување, ние треба да ја поправиме врската, а не детето.

Шест патеки до здрава приврзаност

Сетила

Детето ја чувствува личноста за која е приврзано преку своите сетила (вид, звук, допир, мирис). Кога тој тип блискост е загрозен или нарушен, детето ќе биде вознемирено и ќе се бунтува. Сензорното поврзување е основен начин на поврзување – започнува од раѓање и никогаш не завршува.

Идентификација

На околу три или четири години детето преминува во нова фаза на приврзаност, во која сака да се идентификува со возрасните и луѓето од неговата непосредна околина, поради што ги имитира. Доколку во тој момент нема соодветна родителска фигура со која може да се идентификува, детето може да ги бара тие модели кај врсниците, познатите личности, инфлуенсерите и слично.

Присуство

Ако развојот на детето оди како што треба, третата фаза започнува кога детето ќе учи да оди и во тоа ќе му помогне родителот. Да се ​​биде близок со некого значи да ја сметаш таа личност за своја, така што присуството е она што е исклучително важно за една врска.

Чувство на важност

Четвртиот начин да се постигне поврзување е да бараме значење, чувство дека некому сме важни. Детето е во многу ранлива положба во оваа фаза бидејќи барањето наклонетост може да резултира со отфрлање и предизвик ако родителот не ја цени чувствителноста на детето на таа возраст.

Валидација на емоциите

Емоциите се клучни за развивање соодветен однос и приврзаност. Сепак, некои луѓе никогаш не ја развиваат способноста да бидат емоционално ранливи и отворени, обично поради рано отфрлање или напуштање. Оние што претрпеле болка имаат тенденција да се повлечат и да се свртат кон помалку чувствителни начини на поврзување. Останувањето отворени за сите емоции на детето, дозволувајќи му да чувствува и тага и среќа и страв и гадење, и да не се охрабрува нивното потиснување – е начин да се подигне здрава и балансирана личност.

Прифаќање на детето во целост

Во оваа фаза најважно е родителот да го слушне и да го види своето дете токму онакво како што е. Во потрагата по блискост, детето ќе ги сподели своите внатрешни состојби, своите тајни кога ќе почувствува дека може да им верува на своите родители. Пред таквите родители детето ќе си даде дозвола и психолошки да се открие бидејќи нема посилна блискост од тоа кога некој те познава, а покрај тоа те сака и те прифаќа таков каков што си.

Извор