Почетокот е тежок, во сѐ. Така е и со училиштето и со домашните задачи. Тешко е да се биде родител на прваче, тоа чувство го придружува секој родител кој е во таа улога првпат. За жал, како и за сите родителски ситуации, не постои рецепт за надминување на овој предизвикувачки период, за вашето дете и за вас, но има некои упатства што можат да ви го олеснат целиот процес.

Сосема е природна потребата да бидете тука за вашето дете, да го поддржувате, да му овозможите да стекне добри работни навики и да развие одговорност за обврските што го чекаат, додека, од друга страна, се трудите да не бидете премногу неопходни и вклучени во процесот.

Транзицијата што се одвива од едно ниво на образование на друго носи промени кои бараат одредени приспособувања од вашето дете и од вас, и тоа е природен процес низ кој секој од нас поминува кога почнува нов период од животот. Треба да му пристапите мирно и подготвено, и како и сѐ што е поврзано со родителството, да бидете доследни.

Подготовки

Како прво, дефинирајте неколку работи во врска со обврските што го чекаат вашето дете во наредниот период, како и вашата улога во сето ова, од баналностите поврзани со носење ранец на пат кон и од училиште, пакување книги и училишна опрема, грижа за она што треба да се направи и да се изработи домашната задача.

Договор околу делење на задолженијата

Следната точка е јасно да ги дефинирате овие обврски со детето, да му објасните на многу прецизен начин што се очекува од него и на кој начин вие ќе го поддржувате.

Важно е секогаш да се има предвид дека училишните програми се дизајнирани да одговараат на возраста и способностите на повеќето деца. Значи, се очекува дека детето кое е доволно возрасно за да започне со училиште, без поголеми тешкотии, може да ги изврши повеќето задачи што му се поставени.

Исто така, важно е да се имаат предвид неколку едноставни и многу вистинити факти, кои ние родителите често ги губиме од вид од љубов и грижа за најдобриот интерес на нашите деца.

Домашните задачи не се за нас

Иако треба да бидеме вклучени и запознаени со она што го прави нашето дете, нашата улога е да бидеме нивни водичи во текот на освојувањето на светот на учење, а не да работиме за нив.

Домашните задачи не се казна

Добро би било атмосферата што ќе се создаде околу извршување на домашните задачи да не биде како казна што треба да ја издржат, извршат и потоа да можат да прават што сакаат.

Воспоставување добра комуникација со наставникот и училиштето

Можноста да разговарате со наставникот на вашето дете е многу вредна, иако најдобро го познавате вашето дете, на овој начин добивате нова перспектива за неговата личност, однесување во нова средина, група, став кон личност со авторитет, став кон обврските. Сите овие информации можете да ги добиете на училиште и да ги направите следните 4 години од образованието на вашето дете можност за добра соработка, каде што двете страни ќе работат заедно и со иста цел. Го нагласувам ова бидејќи денес често се поставува фронт помеѓу училиштето и родителите, а заложниците се деца. За да избегнете таква врска, бидете проактивни и подгответе се за конструктивен разговор, со конкретни прашања што ве мачат и тргнете на училиште.

Ние сме пример за нашите деца

Ова упатство се базира на претходното и се однесува на нашето однесување кон сѐ што е поврзано со училиштето и начинот на кој зборуваме за училиштето, наставниците, училишните обврски, што е токму она што можеме да го очекуваме од нашите деца. Кога зборуваме за тоа со презир и со став кога нивната важност се намалува, не можеме да очекуваме ништо друго ни од нашето дете. Затоа, дури и кога имате поплака за работата и функционирањето на училиштето, системот, работата на наставникот, а сигурно ќе има некои со текот на времето, обидете се да не го искажете тоа пред вашето дете, бидејќи на тој начин само ќе го збуните.

Секое дете е единствено

Секогаш треба да започнете од она што е вашето дете, неговите предности и слабости и да избегнувате да го споредувате со децата на пријателите, роднините, соседите, браќата или сестрите, бидејќи тоа не придонесува за развој на неговата самодоверба, а уште помалку за градење позитивна слика за себе како ученик.

Обидете се да ја искористите неговата сила како поддршка за надминување на тешкотиите.

Автор: Александра Крстиќ-Јовиќ, педагог
Извор