Истражување спроведено на Универзитетот „Стенфорд“ ја нагласува важноста на неструктурираната игра за менталното здравје на децата и тврди дека децата чии родители го одложуваат нивното вклучување во образовниот систем до 6-годишна возраст нема да пропуштат ништо!

Студија на Универзитетот „Стенфорд“ покажува дека резултатите од саморегулацијата и менталното здравје значително се подобруваат кога децата влегуваат во предучилишна возраст на 6-годишна возраст, во споредба со вообичаеното тргнување на училиште во САД на 5-годишна возраст.

Во истражувањето тие споредувале податоци и резултати со неколку европски земји. Родителите што се прашуваат дали да чекаат една година за да ги пратат своите деца во градинка, треба да размислат за ова: Студијата на Универзитетот „Стенфорд“ покажува дека данските деца што доцнеле со одењето во градинка до една година покажале драматично повисоки нивоа на самоконтрола.

– Откривме дека одложувањето на тргнувањето на училиште за една година го намалува невниманието и хиперактивноста за 73% кај просечното дете на 11-годишна возраст – ​​вели Томас Ди, еден од коавторите на студијата и професор на Факултетот за образование во Стенфорд. Ди го спровел истражувањето со Ханс Хенрик Сивертсен од данскиот национален центар за социјални истражувања, кој изјавил дека ефектот бил силен и долготраен.

„Бевме малку изненадени од тоа колку долго трае ефектот. Ефектот од подоцнежното влегување во образовниот систем врз хиперактивноста и невниманието не се намали со текот на времето, како што очекуваа, туку се зголеми: всушност, доцнењето од една година речиси ја елиминира можноста просечното дете на 11-годишна возраст да има резултати надвор од опсегот нормален за возраста.

Невниманието и хиперактивноста – особини на нарушување на хиперактивноста со дефицит на внимание (АДХД) – ја поткопуваат самоконтролата на детето, а претходните истражувања покажуваат дека нивоата на самоконтрола во детството се поврзани со постигнувањата. Во студијата на „Стенфорд“ децата со пониски оценки за невнимание и хиперактивност имале повисоки резултати на училиште. Во земји како Финска и Германија, децата веќе почнуваат на училиште релативно доцна. Се чини дека децата не поминуваат полошо подоцна во животот поради потрошеното време, инаку познато како детство:

Финска постигнува добри резултати на меѓународните тестови на 15-годишници. Значајни промени се случуваат и во САД. Имено, американските деца порано оделе во градинка на петгодишна возраст, а денес, според студијата, околу 20% од американските деца во градинка имаат шест години. Иако овие промени се резултат на промената на почетната возраст на училиште, дел од оваа промена може да се припише на тоа што родителите ги држат своите деца дома за да им дадат одредена предност (постарите деца се поспособни, а нивната способност ги прави посигурни – барем теоретски).

Побогатите родители, како и родителите на момчињата, го одложуваат започнувањето на училиште, тврди истражувањето. Се поставува прашањето дали тргнувањето на училиште подоцна им овозможува на децата повеќе време да се развиваат преку неструктурирана игра? Развојните психолошки истражувања ја нагласуваат важноста на имагинативната игра (игра со улоги) во помагањето на емоционалната и интелектуалната саморегулација на децата.

Иако образовниот систем во Хрватска е различен од оној во САД, Данска, Финска и Германија, од ова истражување можеме да заклучиме дека детството и безгрижната неструктурирана игра не само што се важни, туку и многу придонесуваат за здрав развој и успех во иднина.

Автор: Ана Хлача

Извор