Тинејџерската анксиозност може да ги загрижи родителите, особено кога се прашуваат како најдобро да им помогнат на децата или дали се способни да им дадат поддршка, вели д-р Алиша Х. Кларк, психолог со речиси 25 години искуство.

-Вашата грижа покажува колку се грижите и колку напорно се трудите да бидете родител што им треба на вашите деца, дури и кога се чувствувате како да не сте доволно добри. Справувањето со тинејџерската анксиозност, без разлика дали е вообичаена или потешка – може да биде предизвик, но постојат конкретни начини на кои можете да обезбедите поддршка и да им помогнете на децата да се чувствуваат безбедно и спокојно – изјавила таа.

Значи, според психологот, ова се трите навики на родителите кои знаат да ги смират вознемирените тинејџери:

Се поврзуваат со своите тинејџери за да ги разберат нивните предизвици

-Да останете поврзани и да ги слушате вашите тинејџери е клучно за разбирање на нивните грижи. Студиите за адолесцентна психологија ја нагласуваат важноста на отворената комуникација меѓу родителите и децата. Таквата интеракција им овозможува на тинејџерите да се чувствуваат поддржани, што ги охрабрува да ги споделат своите стравови и несигурности со вас. Тоа им дава можност да вежбаат вербализирање на нивните чувства, што е корисно во управувањето со анксиозноста во текот на животот – објаснува д-р Кларк.

Моделираат здрави начини за справување со грижите

Децата се многу чувствителни на невербалните знаци на нивните родители и лесно забележуваат стрес или анксиозност кај нив, тврди психологот.

-Експертите за семејна динамика истакнуваат дека со демонстрација на здрави начини за справување со стресот, родителите даваат силен пример за тинејџерите да се угледаат во секојдневниот живот – објаснила таа.

Ги учат децата што е анксиозност

Разбирањето на когнитивните и физиолошките аспекти на анксиозноста може да помогне во нејзиното управување.

-Објаснете му на вашиот тинејџер како анксиозноста влијае врз мозокот и телото и нагласете ги нејзините позитивни аспекти. На пример, како што вели актерката Ема Стоун, анксиозноста може да биде еден вид „супермоќ“, бидејќи често доаѓа со особини како грижа, интелигенција и одлично решавање на проблемите. Таквиот пристап може да го промени начинот на кој вашите деца ја искусуваат сопствената анксиозност и да им обезбеди надеж и самодоверба – заклучила д-р Кларк.

Извор