Децата на премногу строги и грижливи родители кои не можат да престанат да го штитат детето дури и кога тоа ќе порасне, може да платат скапа цена подоцна во животот. Типично, децата ги покажуваат овие 8 специфични однесувања како возрасни.

Барање одобрение

На сите ни треба тапкање по грбот одвреме-навреме. Но, кога сте ги поминале годините на формирање под постојан надзор на претерано строги родители, оваа потреба за одобрување има тенденција да остане. Овој модел, идентификуван во психолошките студии, нагласува како формативните искуства со таквите родители може да доведат до зголемена зависност од надворешна валидизација во зрелоста. Децата постојано бараат потврда, без разлика дали на училиште или во лични односи. Независното одлучување им е многу тешко.

Борба со самоизразување

Децата што имаат претерано строги родители кои ги контролираат често имаат проблем со автентичноста, многу им е тешко да изберат облека за себе, да носат големи или мали одлуки, многу се несигурни.

Тешкотии со конфронтација

Истражувањата покажале дека децата што пораснале со премногу заштитнички родители често развиваат зголемен страв од конфликт како возрасни.

Конфронтацијата во такви семејства обично има сериозни последици. Како резултат на тоа, овие деца научиле да избегнуваат конфликти по секоја цена, често за сметка на нивните потреби и граници.
Како возрасни, може да им биде предизвик да се залагаат за себе, или да ги бараат своите права во конфликтни ситуации. Можеби ќе изберат да молчат кога им е нанесена неправда или претпочитаат проблемите да ги стават под тепих наместо да се соочат со нив.

Перфекционизам

Замислете свет каде што сè помалку од совршено не е доволно добро. За жал, за децата кои растат со премногу контролирачки родители, тоа не е тешко да се замисли. Тоа е нивната реалност. Грешките не се само грешки – тие се лични пропусти. Постојано се под притисок да исполнат неверојатно високи стандарди, што често доведува до стрес и исцрпеност.

Совршенството е често стандард поставен од родителите што ги контролираат децата, а сè помалку се смета за неуспех. Ова верување, вкоренето уште од рана возраст, може да се претвори во ригиден облик на перфекционизам во зрелоста.

Преголема одговорност

Кога децата растат со родители кои претерано контролираат, тие често преземаат одговорности со кои навистина не можат да се справат. Без разлика дали се работи за решавање на семејните спорови или грижа за домашните работи, тие се секогаш одговорните.

Тешкотии во формирањето блиски односи

Дали мислите дека растењето со родители кои претерано контролираат ќе ги натера децата да бараат блиски односи во зрелоста? Па, не секогаш. Всушност, често е спротивното. На луѓето кои пораснале во сенката на контролирачките родители често им е тешко да воспостават блиски односи. Тие се навикнати да ги прекршуваат нивните граници и да ја ограничуваат нивната автономија, што ги прави претпазливи да не дозволат другите да им се приближат премногу.

Тие може да се борат со проблеми со довербата, плашејќи се дека отворањето кон некого може да доведе до манипулација или контрола. Исто така, тешко им е отворено да ги изразат своите чувства, навика вкоренета од долгогодишното потиснување на емоциите.

Хиперсензитивност на чувствата на другите луѓе

Растењето со родители кои претерано контролираат ги прави децата неверојатно приспособливи на расположенијата и чувствата на другите.

Зошто? Затоа што детето мора да биде свесно за емоционалната состојба на неговите родители, која ја користи како техника за преживување. Тие ќе научат да го читаат расположението на нивните родители и соодветно да го приспособат своето однесување за да избегнат конфликт или казнување.

Како возрасен, оваа хиперсвест се задржува. Има и суптилни знаци како промена на тонот или одреден изглед што може да сугерира дека некој е вознемирен или лут. Тие дури можат да го приспособат своето однесување или одговор врз основа на овие воочени емоции, често пред другата личност да го изрази она што го чувствува.

Отпор

Растењето со родители кои претерано контролираат е тешко, без сомнение, но создава и одреден вид издржливост. Децата поминуваат низ тешки ситуации, остануваат на своето место под контрола и излегуваат посилни на другата страна. Тоа не е мал подвиг.

Истражувањата покажуваат дека надминувањето на таквите неволји во детството често води до подобрување на вештините за решавање проблеми и емоционалната сила во зрелоста, истакнувајќи ја трансформативната моќ на овие искуства. Како возрасен, оваа издржливост често блеска пред лицето на неволјите. Поминавте низ тешки времиња и знаете дека можете да се справите со сѐ што ќе ви фрли животот пред вас.

Автор: Јасна Дреновац

Извор