Како и другите прашања за развојот на детето, одговорот на прашањето кога бебето почнува да седи е индивидуален и зависи од секое дете поединечно. Но, генерално може да се каже дека има одредено темпо на стекнување вештини и развој на децата, како и периодот кога тие почнуваат да седат.

Кога тримесечното бебе лежи на грб, може да има асиметрично држење на главата и на екстремитетите. Причината за ова е дејството на асиметричниот тоничен рефлекс на вратот на екстремитетите: на страната кон која е свртено лицето, екстремитетите се исправени, а од другата страна се збрчкани. Во четвртиот месец овој рефлекс исчезнува, а детето почнува симетрично да се држи. Во овој период полека се создаваат предуслови за стекнување на вештината на седење.

Тест за седење создаден од педијатри

Детето лежи на грб. Го фаќаме за подлактниците и нежно го влечеме кон себе.

Во детството, главата на детето во оваа положба паѓа наназад. Во овој тест, главата на тримесечно дете може да биде вертикална само за кратко време. Кај доенчињата, на крајот на петтиот месец, детето соработува со силно свиткување на главата, така што брадата речиси допира до градите. Во исто време, детето силно ги свиткува подлактниците, колената и колковите и се впушта во седечка положба.

Како да знаете кога детето е подготвено да седи?

Ако детето е насилно ставено во седечка положба во првото тримесечје, ќе има тотално згрбавен ‘рбет. Во случај на дете во 4. месец од животот, згрбавувањето ќе биде само делумно и во лумбалниот дел на ‘рбетот. Во овој период детето може да биде во полуседечка положба, на пример, во вашиот скут.

Помеѓу 6. и 8. месец од животот детето седи самостојно, па дури може да се издржува со сопствената рака на коленото. Нема грпка на ‘рбетот. Затоа, детето може да почне да седи само кога ќе ја совлада контролата на главата и вратот.

Родителите често погрешно го толкуваат коментарот на ортопедот за ултразвучниот преглед на колковите на бебето, на возраст од шест месеци: „Сѐ е во ред, бебето може да седи“. Но, иако колковите се во ред, тоа не е единствениот предуслов за седење.

Ако внимателно набљудувате бебе од четири или пет месеци како лежи на грб и си игра, ќе забележите многу сличности со седечката положба. Рамнотежата е воспоставена, главата е во средина, бебето се фаќа со рацете, допира сè и го става во устата. Истовремено ги прави истите движења со стапалата, како и со рацете пред телото. Ги држи нозете горе, ги гледа стапалата и ги допира по бутовите. Ако некој ја набљудува оваа положба ротирана за 90 степени – може да се види дека бебето, всушност, седи.

Зошто е уште рано во шестиот месец?

Со подигнување на нозете пред телото, бебето го истегнува долниот дел од ‘рбетот и на тој начин интензивно ги зајакнува стомачните мускули. ‘Рбетот во оваа фаза сè уште не може да одржи правилна исправена положба. Кога ќе го ставите бебето во седечка положба, под влијание на тежината на горниот дел од телото и гравитацијата, просторот помеѓу пршлените би се намалил, притискајќи го долниот дел од ‘рбетот. Затоа, на бебето треба да му се дозволи, непречено, со кревање на нозете – да ги зајакне сите оние мускули што се потребни за седење, без притоа да се напрега ‘рбетот.

Кои се ризиците од прераното седење?

Покрај ризикот од промени во ‘рбетот, предвременото поставување во пасивна седечка положба може да доведе до доцнење во развојот на телото дури и кај невролошки здрави бебиња.

Во седечката положба не можете да ги тренирате мускулите на грбот (што се случува кога бебето игра лежејќи на стомак), стомачните мускули (кои се тренираат додека бебето игра лежејќи на грб) или страничните мускули (кои бебето ги зајакнува кога е на страна).

Проблемот што го има детето – во форма на зголемен тонус: кога, на пример, во првите месеци се крева напред од лежечка положба на грб, понекогаш родителите го толкуваат како напредно созревање. Вака размислувајќи, го ставаат детето во седечка положба, што може да има сериозни последици врз развојот на моториката, која подоцна не може да се поправи.

Доколку бебето се обиде да стане во првите месеци, или заземе седечка положба со мала помош, задолжително консултирајте се со педијатриски физијатар. Исто така, ако претежно ги држи нозете испружени, ретко се наведнува и ги крева – консултирајте се со лекар.

Не потпирајте го бебето на перници!

Родителите често користат перници за да го потпрат бебето кое не може да седи самостојно. Иако бебето е во седечка положба, не може да си игра со играчките околу него. Имено, и најмало движење го исфрла од рамнотежа.

Вежбање за балансирање во 8. и 9. месец

Во осмиот месец бебето често се врти на двете страни. Додека се потпира на лактот од едната рака си игра со другата. Во оваа поза практикува рамнотежа и полека се подготвува за седење.

Дури кон крајот на деветтиот месец, од лежечката положба на грб – бебето може да застане во странично седечка положба, со потпора на раката, што е подготвителна фаза за исправена седечка положба. Од наклонета седечка положба, со свиткани нозе, бебето исто така се обидува да ползи, потпирајќи се на отворени дланки. Сè уште не ставајте го бебето во седечка положба!

Поголемиот дел од бебињата можат да стигнат до стабилна седечка положба на подот дури по 9. месец преку страничната и косо седечка положба и повторно тоа зависи од индивидуалниот развој на детето. Ова имплицира дека бебето дошло во правилна седечка положба на цврста и рамна површина без помош од други. Ако сте му дозволиле на детето да стане и да седи самостојно, ќе седи безбедно, со исправен грб и благо свиткани нозе.

Бидејќи потребата за движење на возраст по 9 месеци е многу изразена, бебето ќе игра кратко и ќе продолжи да ползи. Сега е вистинското време да го оставите вашето бебе да седи без никакво одвлекување!

Извор