Прашањата до психолозите и психотерапевтите може да ги испраќате на е-пошта: prasajpsiholog@deca.mk. Ве молиме прашањата пишувајте ги на кирилица. Нашето мото е: Кој прашува, дејствува! Кој си молчи, претпоставува!

ПРАШАЊЕ: Имам 7-годишен син и во последните неколку месеци се однесува многу агресивно и бесно. Кулминација се последниве денови каде што поради летниот распуст, оставен е кај баба му на чување. Првпат е одделен толку време од нас, особено од мене. Кога ќе стане од спиење е добар, се средува, појадува игра нешто и одеднаш го фаќа како некој напад со врескање, удирање врати, тепање и потоа се смирува откако на телефон ќе зборуваме и ќе му го одвлечам вниманието. Инаку, вака почна да се однесува откако во училиштето неколку деца направиле недолична работа  (тој не бил многу инволвиран, ама го обвинија дека тој ја дал идејата.Тој ми ја кажува истата приказна – дека не го направил тоа и не дал таква идеја, а ми потврдија и неколку мајки од одделението чии деца ја кажале истата приказна како моето дете. Оттогаш почнува да се однесува понервозно, поагресивно, раздразливо, се обидувам смирено да разговараме, меѓутоа, пак одговара нервозно, со врескање, удирање по маса или трескање врати. Не знам веќе како да постапам, а сакам да му помогнам.

ОДГОВОР: Секое однесување има своја заднина и причина која треба соодветно да се адресира. Можам да разберам дека вашето дете неколку месеци наназад покажува силни чувства на бес и лутина манифестирајќи агресија. Однесувањето се усложнува последниот месец откако првпат сте одвоени.

Емоциите се составен и многу важен дел на секоја личност и бараат посебен третман и емоционална хигиена. Што значи тоа? Кога родителот ќе ги забележи, најнапред треба да ги валидира и именува како такви со цел детето да почувствува прифатеност да манифестира такво чувство и да развие убедување дека во ред е да се чувствувам така, тоа е дел од мене. Потоа е важно да ги посочите и рефлектирате неговите чувства за да има увид и контакт со себе, на пример: „По ова што можам да го видам од твоето однесување, можам да забележам дека си многу лут или можеби грешам? Можам да забележам дека си вознемирен, но треба да знаеш дека јас сум тука да разговараме и да ти помогнам.“

Потребно е детето да се почувствува разбрано без да биде осудено и да слушне пораки кои ќе го научат дека не е добро да се лути. Пробајте да направите мост до неговите емоции преку играта со картички за емоции „Кога сите сме заедно“ во издание на Либи и следете ги неговите чувства. Доколу ви треба помош во адресирање на проблемот, тогаш обратете се директно кај психолог за деца.

Одговара: Христина Стефановска, психолог за деца и адолесценти, Здружение „Хармоничен свет“, е-пошта: hristina_psihologija@yahoo.com

Психолозите и психотерапевтите ги одговараат прашањата според редоследот на нивното испраќање, а одговорите ќе се објавуваат на Деца.мк. Одговорите имаат психоедукативна функција и ги насочуваат родителите кон посеопфатни насоки на решавање на состојбата што ги мачи. Се разбира, покомплексните прашања подразбираат покомплексен пристап.

Рубриката „Прашај психолог“ овозможува стручна поддршка од психолози и психотерапевти на родителите при справување и решавање одредени актуелни прашања од психолошка природа на нивните деца. На прашањата одговараат психолози и психотерапевти соработници на Деца.мк.